Over leven op de bodem van de Europese arbeidsmarkt

Miljoenen Europeanen leven aan de onderkant van de arbeidsmarkt. Ze zijn de ‘werkende armen’ – of de ‘arme werkenden’ zo u wil – die elke job tegen eender welke voorwaarden moeten aanvaarden. Als Herman Loos op een dag naar Frankrijk verhuist, ziet hij al snel geen andere keuze dan in competitie te treden met dat leger wanhopigen. Niet voor een paar weken, niet voor een paar maanden, maar totdat hij ‘iets anders’ vindt. Alleen blijkt die ‘totdat’ nogal rekbaar. De socioloog die les gaf aan de universiteit van Leuven wordt achtereenvolgens ganzenpluimer, ramasseur, podiumbouwer, elektricien, wijngaardsnoeier, thuisleerkracht, magazijnier, schilderplamuurder, rekkenvuller, dozenplooier, installateur van elektronische etiketten en medewerker van een callcenter.
Een verhaal over formulieren, economische natuurwetten, psalmen uit de bijbel van Johan Van Overtveldt, flexibele contracten, flexibele lonen, flexibele levens en ook wel over concurreren met Madagascar – daar waar het minimumloon 47 euro is.