Loopgravenonderbreking

zeg en waar zijt gij
deze zomer geweest?
ik helemaal nergens
ik was heel de tijd hier
in mijn hoofd

Vroeger bezette Sarah Wagemans al eens pleinen, tegenwoordig bezet ze gedachten. Loopgravenonderbreking is dan wel haar debuut, schrijven doet ze al veel langer. Omdat ze het niet laten kan. En omdat ze ‘denkt dat ze iets te zeggen heeft’. Dat laatste is wel erg bescheiden. Toen Rachida Lamrabet op de sofa van Wim Helsen in Winteruur zat, zei ze over Sarahs toen nog ongepubliceerde gedichten: ‘Ik wil ze meenemen. In mijn leven. Sarah Wagemans heeft een manier om met taal en emoties om te gaan die me heel erg aanspreekt.’
Een bundel over de gelijkenissen tussen macht hebben en een tractor besturen langs een lange baan, vlechtjes en plastrons, schoonheid zien in alles wat lelijk is en het in betonnen geld gegoten Mediaplein in Antwerpen. Poëzie over het leven gelijk het is.

MO* (1-1-2022) - Essay van Sarah Wagemans - "Dit is een pleidooi voor meer licht in een beschaving, voor verlicht verzet" - lezen