Tekst achterflap
Een verkeersongeval is een ingrijpende gebeurtenis met een grote emotionele impact en vaak met blijvende gevolgen. Wat gebeurt er niet allemaal als een kind slachtoffer wordt van een verkeersongeval, en daar een blijvend hersenletsel aan overhoudt? We nemen een kijkje in een aantal gezinnen om te ontdekken welke de gevolgen zijn: op het vlak van het medische verhaal, de psychologische nasleep, de revalidatie, de fysieke beperkingen, de vriendschappen en onderlinge relaties, de school, het werk, en dat voor de verschillende leden van het gezin. Het zijn telkens verhalen over het voortdurend bijstellen van verwachtingen. Tijdens dit lange proces komen slachtoffers en gezinnen in contact met een reeks hulpverleners. De auteur vroeg een aantal van hen naar commentaren op de getuigenissen uit de gezinnen. Het resultaat is een boek dat het hart van de lezer raakt en dat tegelijk een gids is voor mensen in gelijkaardige situaties. Een waardige opvolger van De stille epidemie.
'Dit is het merkwaardige wat dit boek met je doet: je raakt in dezelfde positie als deze verkeersslachtoffers. De lezer doorloopt met hen de fasen van angst, ontgoocheling, woede, dromen... Ik raad het boek bijzonder aan bij de vele studenten die zich op een dag willen inzetten voor pati enzorg. Zij vinden hier de kennis over revalidatie en het verhaal van mensen die de theorie een gezicht geven en erop wijzen dat de werkelijkheid altijd net iets ingewikkelder is. Sabine Cocquyt geeft taal aan het gekwetste Het verdient de aandacht van iedereen!' -Peter Adriaenssens, kinder- en jeugdpsychiater, UZ Leuven
'Een fijngevoelig geschreven boek. Een hart onder de riem voor de ouders, broers en zussen van jonge verkeersslachtoffers met een ernstig hersenletsel. Maar tegelijk een boek met rake aanbevelingen voor artsen, verpleegkundigen, politici, verkeersdeskundigen en verzekeringsmaatschappijen...'- Marc Justaert, voorzitter CM
Sabine Cocquyt ( 1955) zette recent haar activiteit als lerares op een laag pitje om als lichaamstherapeute te werken. Haar eerste boek De stille epidemie (2000) zette de problematiek van jonge ver-keersslachtoffers in de verf. Als ervaringsdeskundige geeft zij sedertdien lezingen over dit onderwerp.
