Tekst achterflap
Klaas konijn is weg Kim heeft een konijn. Het konijn heet Klaas. Op een dag is Klaas weg. Kim en Mark gaan zoeken. De dieren Adje en Otje zoeken ook. Dan ruikt Adje iets. ‘Kom mee!’ roept hij naar Otje. Wat ruikt Adje toch? Wat is een prentenleesboek? Misschien is het even wennen om in een prentenboek tekst uit een leesboekje aan te treffen? Die combinatie is bewust gekozen, omdat beelden kinderen heel snel aanspreken. De losse woorden erbij prikkelen hen om spelenderwijs aan het lezen te slaan. Omdat de meeste jonge kinderen van herhaling houden, zullen zij al snel de hele tekst zelf lezen. Dit boek is voor iedereen die van prachtige prentenboeken houdt. Daarnaast helpt de vorm van een prentenleesboek jonge nieuwkomers spelenderwijs hun weg te vinden in een nieuwe taal en zijn zij er snel mee aan de praat te krijgen. Het concept ervan is in de praktijk ontwikkeld. De losse woorden zijn, behalve snel door hen zelf te lezen, ook om korte gesprekjes uit te lokken. Met het aangrijpen van woorden als troost, buren en blij is het boek als prentenpraatboek te gebruiken. Voor wie actief is in het nieuwkomersonderwijs of als voorleesvrijwilliger, is digitaal instructie beschikbaar hoe het meeste uit een prentenleesboek te halen is. Ouders van nieuwkomers en anderen die lezen lastig vinden, kunnen dit boek ook snel (voor)lezen door de eenvoudige taal. Eerder verschenen in deze serie: 'Kat kaat is weg'.
Biografie
Joke (de Jonge) houdt van innovatief werken en het ontwikkelen van methodieken op uiteenlopende terreinen. Bij Amnesty International drukte zij een stempel op de vormgeving van de opvang van politieke vluchtelingen in de beginjaren. Bij een interculturele jongeren uitwisselingsorganisatie ontwierp zij een trainings- en scholingssysteem voor de vrijwilligers en bij Thuiszorg Amsterdam richtte zij zich op ziekteverzuimpreventie, arbobeleid en leerlingenbegeleiding. De kracht van verhalen Vanaf 2000 is zij actief als zelfstandig ondernemer met haar schrijfbedrijf De Jonge Teksten, zodat zij haar twee passies (plannen bedenken en uitvoeren én schrijven) kon combineren. 15 jaar later en ruim 20 kinderboeken verder verkende zij wat zij op schrijfgebied voor mensen met beginnende dementie zou kunnen betekenen. Het Odensehuis (laagdrempelig inloopcentrum voor mensen met beginnende dementie) reageerde enthousiast op de vraag of het als ‘proeftuin’ voor de verhalen wilde fungeren. Die kruisbestuiving leverde veel vruchtbaars op: Joke werd verrast door de veelheid aan reacties die haar verhalen daar opriepen. De kracht van specifiek voor de doelgroep geschreven verhalen bleek eindeloos.
