Een arenlezer loopt achter de maaier aan en raapt de aren die achterblijven alsnog op. Bij het maken van een werk blijven er ook veel ideeën liggen.

Een tunnel vanuit de nationale bank naar de bloemenwinkel aan de overkant,
een boot op het dak van een gebouw,
een collectie rattenvallen die het niet doen,
een verzameling lekke voetballen,
een voorstelling die nooit begint, waarin je honderd keer sterft,
een vosje van papier.

Kan ik die ideeën naast elkaar leggen zodat er alsnog iets mee gebeurt? Iets dat ik niet zelf had kunnen bedenken?

‘…een symfonie van het alledaagse…’ – Filip Tielens in De Standaard