De trotse bedelaars

Een voormalig hoogleraar die uit eigen keuze bedelaar is geworden, overtuigt door zijn levenswijze een rechercheur van de waarde van een bestaan onder levenslustige trotse armen.

‘Met het bijhouden van de boekhouding van een bordeel en het schrijven van brieven voor de ongeletterde hoertjes verdient Gohar [de zelfverkozen bedelaar] genoeg om in leven te blijven. De armenwijk is voor hem een oase. Wanneer hem voor de voeten wordt geworpen dat zijn levensstijl “de ontkenning van iedere vooruitgang” inhoudt, spreekt hij de sleutelzin van de roman: “Het is kiezen of delen: of de vooruitgang of je gemoedsrust. Wij hebben voor onze gemoedsrust gekozen”,’ schreef Allu Lansu in Het Parool in 1997, tien jaar na de eerste Nederlandse vertaling.

Na de lovend ontvangen titels Grote dieven kleine dieven en De luiaards in de vruchtbare vallei opnieuw een meesterwerk van Albert Cossery (1913-2008) die schreef in het Frans, maar dacht in het Arabisch. Hij heeft zichzelf altijd nadrukkelijk beschouwd als een Egyptische schrijver. De laatste zestig jaar van zijn leven woonde Cossery in een hotelkamer in Parijs. De trotse bedelaars verscheen voor het eerst in het Frans in 1955.

Knack (3/11/2021) - "Parijse dandy Albert Cossery: de sociale rebel die esthetiek boven de straat plaatste" – Uitgebreid artikel van Erwin Jans over Albert Cossery en o.a. De trotse bedelaars - lezen