Een dwarse kijk op leiders

‘Verbeeld je maar niks’, was een van de motto’s bij ons thuis. Maar er is niets mis met verbeelding; veel leidinggevenden zouden er wat meer van moeten hebben. Behalve als dat leidt tot de reactie: ‘Wat verbeeldt hij zich wel?’ Het wederkerend werkwoord ‘zich iets verbeelden’ past niet bij leidinggevenden. Dat is een belangrijke boodschap in Leidinggeven zonder opsmuk. Een pleidooi voor leiderschap, op alle niveaus, zonder poeha, eigendunk, intellectuele opgeblazenheid, jargon of wat dan ook. Maar wel met de broodnodige elegantie.

Leiderschap zonder de mythen waarmee leiders zelf kunnen leven of die hun omgeving tot leven brengt en in leven houdt. Zoveel mogelijk ontdaan van modieuze invloeden en teruggebracht tot eenvoudige principes, vanuit lessen die al oud zijn.

In Leidinggeven zonder opsmuk is veel aandacht voor dimensies in taalgebruik, inzet van de muzen en een gezonde kijk op hiërarchie. Het boek is gelardeerd met vele relativerende verhalen-met-een-moraal over leiders. En met citaten.

Leidinggeven zonder opsmuk, zonder schoonheidsmiddelen. ‘Vers uut ‘t vat’ zeggen ze in de streek waar ik opgroeide.