Tekst achterflap
Vijf jaar geleden werd bij Loes beginnende dementie vastgesteld. 'De stem van Loes' is een hommage. Beeldend kunstenaar en oud-docent kunstonderwijs Jos Houweling creëerde op zijn geheel eigen, zeer karakteristieke wijze een eerbetoon aan zijn vrouw. Om grip te houden op de ook voor hem zo ingrijpende, hartverscheurende gebeurtenissen, begon hij uitspraken van Loes te noteren. Nadat hij de dagboekaantekeningen enigszins had kunnen laten bezinken en er enige afstand van had kunnen nemen, besloot hij ze te verwerken in fotocollages, waarvan er in 'De stem van Loes' zo’n tweehonderd zijn opgenomen. JOS HOUWELING: 'Soms was wat zij zei prachtig, vernieuwd met een andere, betere logica, humor en soms pijnlijk. Wanhoop en angst. Een stem van een veranderend innerlijk. Vanwege de schoonheid van haar uitspraken heb ik geprobeerd de uitspraken zo mooi en respectvol vorm te geven. Mijn mooi. Ik heb geen ander mooi. Achter de teksten zitten onherkenbare gezichten van filmsterren. Loes is vele filmsterren. En het is een verlengde van haar kunstproject Sinnerokken. Zelfgemaakte rokken waarop zij gedichten borduurde. Het langzaam minder worden is niet gestopt. De zinnen zijn korter geworden of verkruimeld tot losse woorden, zacht uitgesproken. In plaats van lopen is er nu een rolstoel. Dit is een hommage, een herinnering en een gezamenlijk kunstwerk. En het vertelt over de afschuwelijke ziekte dementie. Moge deze beker aan u voorbijgaan. Ik had deze serie fotowerken liever niet gemaakt.’ Ook al is 'De stem van Loes' de neerslag van de verwarring en soms chaos in het hoofd van Loes, de wanhoop, het onbegrip en de angst over een ontglippende wereld die uit de werken spreken, zullen niet minder herkenbaar zijn voor eenieder die met dementie te maken heeft. DE STEM VAN LOES is deel W in de serie Kleine Stemmetjes. JOS HOUWELING (Amsterdam 1943) woont en werkt in Amstelveen. Maakt fotoboeken. Was docent aan de Rietveld Academie en directeur van het Sandberginstituut in Amsterdam (1976 tot 2010). Van 1979 tot 1984 beantwoordde hij als Kunstombudsman vragen van luisteraars op de KRO-radio. Van 1997 tot 2010 organiseerde hij de Kunstvlaai, een alternatieve kunstbeurs voor talent. In 1998 was hij initiatiefnemer van het internationale video-event 'The One Minutes'.
