Tekst achterflap
Het denken over leiderschap lijkt actueler dan ooit. Vooral als het niet goed gaat, in de politiek, in de voetbalwereld, in de zorg, klinkt de roep om nieuw leiderschap. De gedachten en uitspraken centreren zich dan vrijwel altijd rondom de individuele kenmerken van een geromantiseerde persoonlijkheid. De ideale leider vertoont vaak meer overeenkomsten met helden uit films en verhalen, dan met werkelijke personen in echte situaties. Onderzoeken en publicaties over leiderschap blijven vaak beperkt tot specifieke vakgebieden, terwijl juist de combinatie van onderzoeksresultaten en theorieën uit verschillende vakgebieden (zoals sociologie, ethologie en neurologie) interessante inzichten oplevert. Dit boek is het resultaat van een analyse van zeer veel, uiteenlopend onderzoek, interviews met en uitspraken van managers, bestuurders en toezichthouders en van de jarenlange ervaring van de auteur in verschillende bestuurlijke functies. Het levert interessante inzichten op en een bruikbaar en helder model om leiderschapsvormen en -capaciteiten mee te bepalen. Het boek is bedoeld voor leidinggevenden (managers, bestuurders), beleidsmakers, politici, personeelsfunctionarissen etc., maar ook voor liefhebbers en professionals (hbo- en academisch niveau).
Biografie
Prof. (em.) dr. G.J. ( Jo) Caris (1945) studeerde (sociale) psychologie aan de Universiteit van Utrecht. Hij studeerde af in 1972 in organisatiepsychologie en onderwijskunde. Na anderhalf jaar te hebben gewerkt als docent in het hoger beroepsonderwijs en twee jaar projectleider te zijn geweest bij een schoolbegeleidingsdienst, werd hij in 1976 directeur bij die schoolbegeleidingsdienst. Vervolgens werkte hij als directeur bij een (semi)residentiële instelling voor jeugdzorg en als interim-directeur bij een instelling voor behandeling en revalidatie van mensen met een lichamelijk beperking. Vanaf 1985 werkte hij als directeur en later als bestuursvoorzitter in de eerstelijnsgezondheidszorg (thuiszorg, verpleeghuis- en verzorgingshuiszorg). Hij was actief als adviseur en interim-manager, onder andere bij een medisch kleuterdagverblijf, en bekleedde vele functies in adviesraden en commissies, waaronder een commissie voor de ontwikkeling van beleids- en financieringskaders. In 1997 promoveerde hij op ‘Laten Praten’ (leidinggevende aspecten van hulpverleners en de kwaliteit van consulten). Vanaf 1998 was hij bestuurslid, vicevoorzitter en vervolgens voorzitter van de brancheorganisatie (LVT, later Z-Org). Hij realiseerde mede de fusie met ActiZ en was daar nog twee jaar vicevoorzitter. In 2005 maakte hij de overstap als adviseur en, bij Tias van de Universiteit van Tilburg, als Academic Director voor de Master of Health Administration en de leergang voor Toezichthouders van Maatschappelijke Ondernemingen. Hier bekleedde hij als bijzonder hoogleraar de leerstoel organisatieontwikkeling in de zorg en was als wetenschapscoördinator verbonden aan een topklinisch ziekenhuis. Hij was ook jaren werkzaam als toezichthouder en adviseur van zorgbedrijven. Hij is, als vrijwilliger (regionale voorzitter), verbonden aan Alzheimer Nederland. Zijn belangstelling gaat vooral uit naar leidinggeven in het algemeen en in professionele organisaties in het bijzonder, alsmede naar samenwerking tussen mensen, groepen en organisaties. Tijdens zijn loopbaan realiseerde hij vele samenwerkingsverbanden en fusies op verschillende terreinen in de zorg. Naast de praktijk intrigeert hem ook een breed terrein van theorieën (sociologie, psychologie, economie, biologie) op het gebied van leiderschap en samenwerking, waarover hij veel boeken en artikelen publiceerde.
