Tekst achterflap
In 1930 koopt de Antwerpse pasteibakker Maurice Lefèvre een camera waarmee hij het familieleven begint te filmen. In hetzelfde jaar opent zijn ijssalon aan de De Keyserlei en bezoekt de familie Lefèvre de Wereldtentoonstelling in Antwerpen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gaat de camera over van vader op zoon. Vijf generaties verschijnen in beeld. Erik Martens ontmoet de Lefèvres lang na hun overlijden in de catacomben van de filmarchieven waar de (o)verleden tijd vereeuwigd wordt. Films van de familie openen de deur naar andere films die zelden of nooit vertoond worden. De auteur duikt in de tijd en herbeleeft de grote en kleine geschiedenissen vanop de eerste rij. De lezer kijkt mee met filmende huisvaders en andere cineasten die hun leven en hun tijd documenteerden. We bezoeken het voor- en naoorlogse katholieke Vlaanderen, we zien nieuwe technologieën en consumptiepatronen opkomen die de wereld veranderen. In het hoofd van de auteur brengen de beelden een kettingreactie op gang van speculatie ne bespiegeling.
"De cineast Wim Verstappen verbaasde mij ooit door in het filmtijdschrift ‘Skoop’ de wetten van de pornofilm te analyseren. Dat zo’n marginaal genre zou beantwoorden aan zulke strikte regels was een eye-opener. In zijn boek ‘Bobonneke valt in de radijzen’ doet de Vlaamse filmkenner Erik Martens hetzelfde met de communiefilm: het home-moviegenre waarin de feestelijke eerste deelname aan het misoffer voor de katholieke familieherinnering bewaard bleef." - Ger Groot, schrijver en filosoof
Biografie
Erik Martens werkte in de filmkritiek, in het filmarchief, in de filmschool, in het filmfonds en in een filmhuis. Hij schrijft en schreef over film en aanverwante zaken.
