Voor mijn ogen

Cherry Duyns belicht via documentaires, toneelspel en romans steeds de komische zinloosheid en vergankelijkheid van het bestaan. Nu maakt hij voor het eerst gebruik van foto’s om zijn verhaal te vertellen: Voor mijn ogen, een boek vol luchten en landschappen, vogels en de zee. De grondtoon van al zijn verhalen is melancholie. ‘Melancholie is een manier van kijken. Het heeft te maken met hoe je in het leven bent gezet. Met de ervaringen die je hebt,’ aldus Cherry Duyns. Uit Duyns’ in de loop der jaren gemaakte foto’s zijn voor Voor mijn ogen zo’n 250 beelden gekozen van woeste wolkenluchten en weemoedige zonsondergangen, van verstilde zeeën en kabbelende golven, haast abstracte landschappen en waterpartijen, maar ook van vogelballetten in de lucht, dode vogels en restanten van zogeheten plukplekken. Mensen ontbreken bijna geheel. Uit de foto’s van deze vogelaar spreekt naast melancholie ook veel gevoel en liefde voor de natuur. Tussen de foto’s door zijn korte teksten van Cherry Duyns opgenomen.

John Heymans schreef een verhelderende inleiding.